فشن در ژاپن

منتشر شده در تاریخ

از کیمونوهای (kimono) سنتی گرفته تا استایل خیابانی توکیو، مد ژاپنی سابقه طولانی در لباس های منحصر به فرد و زیبا دارد. مد در ژاپن چگونه تغییر کرده است؟ و مردم ژاپن معمولا چه می پوشند؟

نام لباس سنتی ژاپنی، وافوکو (Wafuku) است.

لباس‌های سنتی ژاپنی یا همان وافوکو، اغلب شامل لباس‌های پیچیده‌ای به نام کیمونو است که با کمربندی به نام اوبی (Obi) و صندل‌های زوری (zōri) یا گتا (geta) می‌پوشند.

مد سنتی ژاپن، چیزهای بیشتری دارد. تنوع آن، نیازهای مختلفی را برآورده می کند؛ اما بیشتر لباس های سنتی بر پایه کیمونو هستند.

کیمونو

کیمونو، یک لباس چند لایه است که مانند روپوش در جلوی بدن تا می شود. معمولاً تا کف پا یا مچ پا است و آستین‌های پهنی دارد. سبک های مختلف آن در لایه ها، مواد، لوازم جانبی و موارد دیگر متفاوت است.

کیمونو معروف ترین و رایج ترین لباس سنتی در ژاپن است. این لباس در دوره هیان (Heian) (794-1193 پس از میلاد) به شهرت رسید و از آن زمان تا کنون به عنوان لباس اصلی مردان و زنان باقی مانده است. کیمونو طوری به عنوان شکل اصلی مد پذیرفته شد که نام کیمونو به معنای واقعی کلمه به معنای “چیزی برای پوشیدن” است.

با ظرافت و تطبیق پذیری اش، جای تعجب نیست که کیمونو تا این حد زنده مانده است. امروزه کیمونو هنوز به عنوان لباس ملی ژاپن شناخته می شود. آنها می توانند نمادگرایی ای را منعکس کنند که نشان دهنده طبقه اجتماعی، تاریخ و میراث است.

تفاوت کیمونو و یوکاتا چیست؟

یوکاتا (yukata) یک نسخه معمولی از کیمونوی سنتی است. در جایی که کیمونو اغلب با ابریشم و ساتن ساخته می شود، یوکاتا با پنبه یا پلی استر سبک وزن و لایه های کمتر ساخته می شود. پوشیدن آن در هوای گرم راحت تر است و اغلب رنگ های روشن تری را در خود جای می دهد. به علاوه، به طور قابل توجهی ارزان تر از کیمونو است.

هاکاما چیست؟

جایی که یوکاتا در ژاپن یک لباس غیررسمی محسوب می شود، هاکاما (hakama) یک گزینه رسمی است. این یک نوع دامن تمام قد است که هم مردان و هم زنان روی کیمونو می پوشند. این دامن معمولا پهن و چین دار است.

اوبی چیست؟

اوبی (obi) نوعی کمربند یا ارسی است که با اکثر لباس های سنتی ژاپنی، به ویژه کیمونو، پوشیده می شود. دور کمر پیچیده شده و از پشت بسته می شود. بیشتر اوبی های مدرن آنقدر تزیین شده و ضخیم هستند که نمی توانند به عنوان کمربند عمل کنند. در عوض، کیمونوها پیوندهای درونی دارند.

سبک های مختلفی از اوبی وجود دارد که از نظر عرض، طول، جنس، الگو و سبک گره متفاوت است. بستن اوبی، از جمله هنرهایی است که به طور سنتی توسط مادران منتقل شده و امروزه در کلاس ها تدریس می شود.

زوری چیست؟

زوری (Zōri) نوعی صندل یا چیزی شبیه به دمپایی مدرن است. آنها معمولا با تسمه های پارچه ای و پایه ای از نی، چوب یا چرم ساخته می شوند. تابی (Tabi)، جوراب پنجه، به طور سنتی با زوری پوشیده می شود. آنها در حال حاضر هم با کیمونو و هم با لباس های غربی محبوب تر پوشیده می شوند.

گتا چیست؟

گتا (Geta)، صندل های سنتی ژاپنی است که اغلب با پایه ی چوبی و بندهای پارچه ای ساخته می شوند. تفاوت آن‌ها با زوری‌های مشابه این است که گتا روی دو تخته چوبی بلند ساخته می شود. گتا، راه رفتن در جاده های خاکی را بدون زمین خوردن یا کثیف شدن آسان تر می کرد. امروزه اغلب به عنوان اکسسوری برای یوکاتا استفاده می شود.

ژاپنی ها چه زمانی لباس های سنتی می پوشند؟

با گذشت زمان، سبک‌های سنتی ژاپنی کمتر کاربردی شدند و جذابیت خود را نسبت به مدهای غربی راحت‌تر و در دسترس‌تر از دست دادند. امروزه مردم ژاپن معمولاً در زندگی روزمره لباس سنتی نمی پوشند. در عوض، کیمونو یا یوکاتا اغلب برای مراسم یا رویدادهای خاص رزرو می شود.

سبک های غربی که یوفوکو (yōfuku) نامیده می شوند، در دهه 1850 وارد مد ژاپنی شدند. در ابتدا فقط مردان برای تجارت لباس غربی می پوشیدند. با گذشت زمان، لباس های غربی بیشتر و بیشتر در محیط های دیگر رایج شد. پس از جنگ جهانی دوم، مد غربی به عنوان لباس اصلی در سراسر ژاپن گسترش یافت.

از آن زمان، ژاپن سبک خاص خود را توسعه داد؛ به ویژه از دهه 80 و 90 میلادی، زمانی که سبکی به نام «سبک خیابانی ژاپنی» (Japanese street style) ظاهر شد.

سبک خیابانی ژاپنی

سبک خیابانی ژاپنی، به دلیل جسور بودن و برجسته بودن شهرت دارد. در حالی که هیچ تعریف واحدی از سبک خیابانی ژاپنی وجود ندارد، برخی روندهای تعیین کننده وجود دارد. لباس‌های گشاد و استفاده ی بیش از حد از رنگ‌های خاموش از مشخصات آن است.

به طور کلی، همه چیز در مورد مخلوط کردن چیزها است. برخی از لوازم جانبی متداول عبارتند از کفش‌های کتانی شیک و کیف‌های کمربند.

مدهای جایگزین ژاپنی

در حالی که مد رایج در ژاپن نسبتاً محافظه کارانه است، سبک های دیگر و جذاب تر نیز معروف هستند. اینها برخی از رایج ترین روندهای جایگزین هستند:

هاراجوکو (Harajuku): هاراجوکو که از ناحیه هاراجوکو شیبویا (Shibuya) در توکیو نامگذاری شده، جایی که این سبک سرچشمه گرفته، لباس های غربی و لباس های سنتی ژاپنی را با سبک های منحصر به فرد روشن و رنگارنگ ترکیب می کند. ابتدا به عنوان نوعی شورش علیه هنجارهای سختگیرانه اجتماعی شکل گرفت. رنگ های روشن، طرح های جسورانه و چند لایه رایج هستند.

لولیتا (Lolita): ویژگی های کودکانه یا عروسک مانند، مد لولیتا است. این گرایش با فرهنگ بزرگتر کاوائی (kawaii) (به معنای «ناز») که فرهنگی حول ناز محوری است، مطابقت دارد.

کوگال (Kogal): لباس فرم مدارس ژاپنی الهام بخش کوگال است. این اصطلاح انقباضی از “kōkōsei” به معنای “دانش آموز دبیرستان” و “gyaru” یا “Gal” است. دامن های کوتاه، ژاکت ها، جوراب های گشاد، روسری ها و چکمه ها ظاهر آن را تشکیل می دهند.

نویسنده

Mahtab Etemadi


شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.


۰ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *