زینت جهانشاه

منتشر شده در تاریخ

نزدیک به سال ۱۳۱۰ خورشیدی یا شاید هم یکی دو سال آن سو تر از آن سرنوشت دختر جوانی به نام زینت جهانشاه چنین شد که به همراه پدر راهی اروپا شود و در آن جا دنیای شگفت انگیز مد و لباس را از نزدیک ببیند . او بسیار زود شیفته رنگارنگی و نوگرایی مد و لباس شد و بهترین سال های زندگی اش را به فراگیری این هنر پرداخت در بازگشت به ایران نیز نخستین خیاط خانه ی نوگرای ایرانی را در یکی از خیابان های پر هیاهو تهران بنیان گذاشت .

جهانشاه را به پیشگامی در هنر مد و لباس می شناسند ؛کسی که بانوان تهرانی را با شگفتی های جهان مد و لباس آشنا کرد .

زمانی که زینت جهانشاه در سال ۱۳۲۱خورشیدی از سفر دور و دراز اروپا به ایران بازگشت ، با آنکه تهران در اشغال نیروهای بیگانه بود و پیامد های جنگ جهانی دوم گریبان هم میهنانش را گرفته بود ، او دلسرد نشد و در محله امیریه تهران کارش را آغاز کرد . گام نخستین که او برداشت الگوبرداری از لباس های کریستین دیور بود .

با این همه لباس های طراحی شده جهانشاه الگوبرداری تام و تمام از طرح های دیور نبود و او آفرینشگری هنری و خلاقیت خود را هم به کار برد و طرح هایی عرضه کرد که با پسند بانوان ایرانی سازگار بود .

برای نمایش لباس هایش ، زینت به مانکن نیاز داشت در آن زمان ، در تهران کسی با این شیوه از نمایش لباس آشنا نبود . او با صبر و حوصله تعدادی از دختران جوان که بیشتر آن ها از دوستان و آشنایانش بودند را با نحوه راه رفتن ایستادن و نمایش لباس آموزش داد .این کار با دشواری هایی همراه بود که فقط با صبر و حوصله و تمرین فراوان می توانست بر آن غلبه کرد . زینت که آرمان بزرگی در سر داشت ۳ ماه زمان صرف آموزش این دختران جوان کرد تا ظرافت های نمایش لباس را به آن ها بیاموزد .

بهایی که بر روی لباس های نوگرای خیاط خانه اش گذاشت البته گران بود و خرید آن از توان همه ساخته نبود اما می دانست که دنیای پر زرق و برق مد آن اندازه هوش ربا هست که بانوان مد پسند تهرانی را وادار به خرید لباس هایش کند . او در نخستینذنمایش طرح هایش لباس های روز را میان ۱۱۰ تا ۱۵۰ تومان فروخت لباس های شب را ۲۰۰ تا ۲۵۰ تومان و کت و دامن ها را ۳۰۰ تومان . پارچه های روز گشایش خیاط خانه متری ۲۰ تا ۲۵ تومان قیمت گذرای شده بود پیراهن های عصرانه ۵۰ تومان و پالتو های خوش دوخت و زیبا نیز به بهای صد تومان فروخته شد .

بانوان دست و دلباز تهرانی که دلباخته طرح های گیرا و زیبایی او شده بودند لباس ها را خریدند این کار سبب شد که آوازه ی او در سراسر تهران پیچید و روز به روز به شمار مشتریان و خواستاران لباس هایش را بیشتر کند .

موفقیت زینت جهانشاه در گام نخست نمایش لباس هایش بیش از آن بود که او چشم داشت از ۹۰ دست لباس زنانه ای که برای بامداد پسین و شبانگاه بانوان طراحی شده بود کم و بیش همگی فروخته شد این نمایش بیش از دو ساعت به درازا انجامید و شناساندن لباس و توضیح درباره آن ها را خود جهانشاه انجام داد.

جهانشاه که ثمره کوشش و هوشمندی خود را به روشنی می دید دست به کار طراحی های نو دیگری شد و از ایده و بهره گیری از جامه های کهن و سنتی ایران لباس های زیبایی را طراحی کرد و دوخت او برای این کار به موزه مردم شناسی می رفت تا با پوشاک سنتی ایران که در گذشته ها کاربرد داشته است بیشتر آشنا شود . در یکی از این بازدید ها بود که ایده ی طراحی پوششی بلند برای زنان در ذهن او نقش بست.

طرح او برگرفته از ردای بلند مردان کهن بود و آستین های راسته گشاد داشت این پوشش بیش از آنچه گمان می برد با استقبال بانوان تهرانی روبه رو شد.


شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.


۰ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *