ایو سن لوران Yves Saint Laurent

منتشر شده در تاریخ

بیوگرافی

ایو سن لوران از خانواده‌ای فرانسوی‌ در شهر اوران واقع در الجزایر متولد شد. سن لوران که در دوران کودکی، عروسک‌هایی کاغذی تهییه میکرد با الهام از همین عروسک ها برای مادر و خواهرش لباس طراحی می‌کرد. او در سن ۱۷ سالگی زادگاه خود را ترک کرد و برای کار کردن به صورت حرفه ای در صنعت طراحی لباس‌های زنانه به پاریس رفت . سن لوران برای زمان کوتاهی به تحصیل در یک آموزشگاه طراحی مد و لباس پرداخت و در نهایت در سن ۱۷ سالگی جایزه اول مسابقه‌ای بین‌المللی برای طراحی یک لباس کوکتل را دریافت کرد.

شروع فعالیت حرفه‌ای

در پاریس نخستین طرح‌های خود را به مدیر مجله وگ (Vogue) ارائه کرد و پس از آنکه مدیر مجله برخی طرح‌های سن لوران را به کریستین دیور معرفی کرد ، او بلافاصله به عنوان دستیار دیور استخدام شد.

سن لوران در سن ۲۱ سالگی،در زمان مرگ کریستین دیور، طراح اصلی شرکت ، طراحی لباس خانه دیور در سال ۱۹۵۷ میلادی شد . ایو سنت لورن اولین کالکشن خود را برای شرکت لیگنه تراپز در سال ۱۹۵۸ روانه بازار کرد. این مسئله، یک موفقیت فوق العاده بود و برای او جایزه اسکار نیمن مارکوس را به همراه داشت. در همان سالها بود که برای خدمت برای کشور ، به ارتش فرانسه پیوست که در پی آن ناراحتی‌های عصبی و روحی را در بر داشت و طراح مد، مارک بوهان جای او را در خانه دیور گرفت.

اوج فعالیت حرفه‌ای

سن لوران در سال ۱۹۶۲ میلادی، سالن طراحی لباس خودش را به نام خانه ایو سن لوران افتتاح کرد و در مدت کوتاهی را به یکی از تأثیرگذارترین طراحان مد پاریس تبدیل شد. او پوشیدن شلوار را توسط زنان، باب نمود و با تغییر قواره و ترکیب جامه‌های مخصوص مردان و تبدیل آن به جامه‌های زنانه، استانداردهای جدیدی برای صنعت طراحی مد و لباس خلق کرد. طراحی کت و شلوارهای رسمی نظیر اسموکینگ یا همان تاکسیدوی زنانه برای بانوان، از جمله خلاقیت ها و نوآوری‌های او بود. سن لوران همچنین در سال ۱۹۷۷ عطر محبوب اوپیوم را به بازار ارائه داد.

پایان زندگی سن لوران

سن لوران 40 سال کامل به فعالیت و آفرینش هنری در عرصهٔ مد و لباس، عطر و اشیاء زینتی پرداخت . او بخاطر ایجاد دگرگونی‌هایی عمیق در صنعت جهانی مد لباس و نوع لباس‌هایش که متناسب با تغییر نقش اجتماعی زنان در جامعه غرب بود، به شهرتی جهانی رسید. در اکتبر سال ۱۹۹۸، ایو سن لوران آخرین کالکشن آماده خودش را برای مارک تجاری ریوِ گوش که بیش از ۳۰ سال پیش آن را تاسیس کرده بود، به نمایش گذاشت. او در آخرین نمایش خود در سال ۲۰۰۲، ایو سن لوران آخرین تعظیمش بر روی صحنه رانوی را همراه با آواز موسیقی‌دان مورد علاقه‌اش، کاترین دنو با ترانه «زیباترین داستان عشق من» انجام داد. سرانجام در سال ۲۰۰۲ میلادی خود را بازنشسته اعلام کرد و در تاریخ ۱ ژوئن ۲۰۰۸ در خانه‌اش در شهر پاریس درگذشت.

نویسنده

Zoya


شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.


۰ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *