چرا طراحی لباس فقط یک هنر نیست، بلکه یک زبان بی‌کلام است؟
وقتی به لباس فکر می‌کنیم، اغلب آن را وسیله‌ای برای پوشش یا زیبایی می‌دانیم. اما واقعیت این است که لباس‌ها، پیش از آن‌که جنبه کاربردی داشته باشند، پیام‌رسان‌اند. آن‌ها حرف می‌زنند. نه با صدا، بلکه با رنگ، با فرم، با جنس پارچه، با برش‌ها و دوخت‌ها. طراحی لباس، در اصل نوعی زبان بی‌کلام است؛ زبانی که احساسات، هویت، فرهنگ و حتی اعتراض را منتقل می‌کند — بی‌آن‌که کلمه‌ای گفته شود.
لباس‌ها چه می‌گویند؟
هر لباسی که انتخاب می‌کنیم، حامل پیامی است درباره شخصیت، روحیه یا موقعیتی که در آن قرار داریم:
• یک کت‌وشلوار رسمی، حس قدرت و جدیت را منتقل می‌کند.
• یک مانتوی اورسایز با رنگ‌های خنثی، نشان‌دهنده سادگی و آرامش است.
• لباس‌های دارای نقش‌ونگار سنتی یا دست‌دوز، اغلب حامل پیام احترام به فرهنگ و ریشه‌ها هستند.
در واقع، هر لباس نوعی بیانیه است. ما از طریق طراحی لباس، با اطرافیان‌مان ارتباط برقرار می‌کنیم، حتی پیش از آن‌که کلامی رد و بدل شود.
زبان لباس در فرهنگ‌ها و تاریخ
در طول تاریخ، لباس‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در بیان جایگاه اجتماعی، هویت فرهنگی و حتی باورهای سیاسی داشته‌اند.
• در قرون وسطی، اشراف‌زادگان لباس‌هایی با پارچه‌های فاخر و رنگ‌های خاص می‌پوشیدند که نشان‌دهنده طبقه اجتماعی‌شان بود.
• در دهه ۷۰ میلادی، لباس‌های رنگارنگ و آزاد نشانه اعتراض به سیستم‌های محدودکننده بودند.
• در جامعه امروز ایران، بسیاری از طراحان لباس تلاش می‌کنند با بازآفرینی پوشش سنتی، مفاهیم مدرن‌تری چون آزادی، هویت زن ایرانی یا حتی تغییرات اجتماعی را بازتاب دهند.
لباس‌ها، گواه تاریخ‌اند. روایتگر دوره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم.
طراحی لباس؛ ترکیبی از هنر، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی
یک طراح لباس موفق، فقط با زیبایی‌شناسی سر و کار ندارد. او باید شناخت عمیقی از انسان، احساسات، فرهنگ و جامعه داشته باشد.
• او از روان‌شناسی رنگ‌ها برای ایجاد حس در مخاطب استفاده می‌کند.
• از جامعه‌شناسی برای درک فرهنگ‌ها و نمادها کمک می‌گیرد.
• و با بهره‌گیری از مهارت‌های هنری، تمام این عناصر را در یک فرم زیبا و کاربردی ترکیب می‌کند.
در واقع طراح لباس، یک روایتگر خاموش است. روایت‌گری که زبانش، برش و نخ و پارچه است.
طراحی لباس، بازتابی از هویت فردی
لباس‌ها آینه‌ای از درون ما هستند. ما از طریق لباس‌هایی که می‌پوشیم، بدون اینکه حرفی بزنیم، خود را معرفی می‌کنیم.
• لباس‌های رنگارنگ برای کسی‌ست که می‌خواهد دیده شود.
• لباس‌های مینیمال برای کسی‌ست که به نظم و آرامش اهمیت می‌دهد.
• انتخاب فرم و پارچه و رنگ، همه و همه نشانه‌هایی از جهان درونی ماست.
طراح لباس، کسی‌ست که باید این نشانه‌ها را درک کرده و آن‌ها را تبدیل به یک طراحی معنادار کند.
طراحی لباس؛ زبان برندها
همان‌طور که برندها از زبان تبلیغات و هویت بصری استفاده می‌کنند، لباس هم می‌تواند زبان برند شما باشد.
• برند Chanel زبان اشرافی، زنانگی و ظرافت را صحبت می‌کند.
• برند Off-White زبان خیابان، شورش و خلاقیت نسل جدید را فریاد می‌زند.
• یک برند ایرانی می‌تواند با ترکیب مدرن و سنت، صدایی منحصربه‌فرد در سطح بین‌المللی داشته باشد.
طراح لباس، یک قصه‌گوست
طراح لباس تنها یک هنرمند نیست. او قصه‌گویی‌ست که با هر طراحی، پیامی منتقل می‌کند؛ پیامی درباره انسان، جامعه، فرهنگ، احساس، اعتراض یا عشق.
طراحی لباس فقط «خلق زیبایی» نیست؛ بلکه ساختن زبان، روایت و معناست
نویسنده
ساغر رفیعی
شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.
۰ دیدگاه