پاپ آرت Pop Art در طراحی لباس

منتشر شده در تاریخ ۸ آذر، ۱۴۰۰

هنر مردمی، هنر عامه یا پاپ آرت (Pop Art) یک جنبش هنری در زمینه نقاشی و مجسمه‌سازی بود که در اوایل دهه 1950 در انگلستان و آمریکا، به طور مجزا به وجود آمد و 1960 به اوج بیان تصویری رسید. دستمایه‌های اصلی هنرمندان پاپ غالباً برگرفته از فرهنگ روزمره و مردمی، تولیدات انبوه، تبلیغات (محیطی و تلویزیونی) بود. این سبک را می‌توان یک سبک روشنفکرانه با نگاهی انتقادی به پدیده مصرف‌گرایی دانست.
در اواسط دهه 1950، پاپ آرت سلسله مراتب غالب فرهنگ را با بزرگداشت اشیاء معمولی و زندگی روزمره از بین برده بود.
تنها در آن زمان منطقی بود که طراحان مد، مشتاقانه شروع به پذیرش رئیس اکسپرسیونیسم جسورانه در زیبایی‌شناسی هنر پاپ کردند و از کنایه آن برای دموکراتیک کردن مد برای توده‌ها استفاده کردند. خداحافظ کت و شلوارهای سرمه ای و مشکی کسل کننده، سلام دامن های کوتاه با چاپ روشن.

کلمه هنر پاپ Pop Art را جان مک‌هیل (John McHale) در سال 1954 به وجود آورد. وی معنی هنر پاپ را در یک نمایشگاه در انگلستان به ریچارد همیلتن (Richard Hamilton) توضیح داده بود. سه یا چهار ماه بعد، آقای همیلتن طی نامه‌ای معنی هنر پاپ را تبیین کرد. در این نامه همیلتن گفته بود که هنر پاپ یک هنر جوان، ارزان، مردمی، فانی، مصرف‌گرا، کنایه‌آمیز، فریبنده و یک تجارت بزرگ است. ریچارد همیلتون و ادواردو پاولوزی گروه وزو ایندپندنت را تأسیس کردند، این گروه مهم‌ترین حرکت این سبک در سراسر انگلستان بود. در دهه 1960 جنبش هنر پاپ را پیتر بلیک، پاتریک کالفیلد، داوید هکنی، آلان جونس و پیتر پیلیپس ادامه دادند.
اندی وارهول یکی از این هنرمندان اختلاط بود که با طراحان دوستی تنگاتنگی برقرار کرد. وارهول در استودیوی خود The Factory میزبان پاتوق های مملو از افراد مشهور بود. وارهول کار خود را به عنوان تصویرگر مد برای مجلاتی مانند ووگ آغاز کرد، بنابراین در آن زمان منطقی بود که او یکی از اولین نمادهای هنر پاپ باشد که با تبدیل هنر خود به لباس های کاغذی، در دنیای مد اثر گذاشت.

در واقع این‌ هنرمندان عقیده داشتند مبتذل‌ترین عناصر فرهنگ جامعه قابل زیبا بودن و هنری بودن هستند. آنها ابزارهای کار خود را فیلم‌های عامه پسند، آگهی‌های تبلیغاتی، داستانهای کمیک استریپ علمی تخیلی،موسیقی پاپ، حروف و علائم متداول، اشیای روزمره و کالای مصرفی، معرفی کردند. در واقع هرچه که در چشمان مردم بیشتر دیده می‌شود می‌تواند ابزار قدرتمندی برای پاپ آرت باشد. این سبک نه تنها بر هنرمندان پسین خود تأثیر گذار بود بلکه گرافیک و تبلیغات تجاری را نیز متحول ساخت.رنگهای پاپ آرت کاملا گرافیکی تند و تیز هستند  و از پالت رنگی فراوانی بهره میبرند چراکه ایده پاپ آرت چون بر اساس تجارت است جذب مشتری اولین تفکر انهاست پس رنگ های جذاب دارای اهمیت بسیاری هستند.

پدید آوردندگان پاپ آرت بر تاثیر بر فرهنگ عامه شهری تاکید داشتند. در امریکا، پاپ آرت قدرت و نفوذ فراوانی داشت و به نوعی واکنشی بر اکسپرسیونیسم انتزاعی و باورهای دادائیستی بود. هنر پاپ آرت به سرعت در عرصه‌های مختلفی مثل طراحی گرافیک، سینما و… رسوخ کرد. در دوران جدید با ظهور بیلبوردهای عظیم تبلیغاتی کنار بزرگراه‌ها، پاپ آرت قدرتمندترین ابزار خود را یافت. همیشه پاپ آرت و «پول درآوردن از هنر» به هم نزدیک به نظر می‌آیند. این دو با هم رابطه دارند، پاپ آرت از تجارت تغذیه می‌کند و تجارت از پاپ آرت.
پاپ آرت را از نمونه‌های هنر پست مدرن به حساب می‌آورند که سعی دارد معنای زیبایی شناسی را بر مردم نمایان کند.

نویسنده

هاله عصمت لقا

شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.