تاریخچه ی طراحی مد

منتشر شده در تاریخ ۶ شهریور، ۱۴۰۱

زمانی که مردم شروع به پوشیدن لباس برای پوشاندن برهنگی خود کردند، مد شروع به تکامل کرد. گاهی اوقات، طراحی مد تا حد زیادی، تنها به ارائه ی لباس بستگی دارد. در مواقع دیگر، فضای آن زمان، بر طراحی مد تأثیر می گذاشت. در نتیجه، می توانیم طراحی مد را به عنوان پوشاک جذاب یا مد روز تعریف کنیم. تاریخچه طراحی مد بسیار طولانی است و این مفهوم به چیزهای دیگری مانند لوازم جانبی مد نیز گسترش یافته است. این لوازم جانبی شامل کفش، کیف و جواهرات و غیره است.

طراحی مد فراتر از طراحی لباس است و به عنوان یک حرفه در سراسر جهان نیز پذیرفته شده است. تاریخچه ی طراحی مد به مصر و امپراتوری روم برمی گردد. در این زمان مردم از لباس برای شناسایی ثروتمندان از فقرا استفاده می کردند. با این حال، این مفهوم تغییر می‌کند و تکامل می‌یابد تا زمانی که طراحی مدی را که اکنون می‌شناسیم، داشته باشیم.

قبل از 1900

پس از خروج رومی ها از انگلستان، مردان و زنان شروع به پوشیدن تونیک های کمربند دار کردند. این در زمان سلطنت آنگلوساکسون ها (Anglo-Saxons) بود. در حالی که اندازه ی تونیک زنان، تا مچ پا بود و شالی سرشان را می گذاشتند، مردان تونیک کمربندی را می پوشیدند. مردم از رنگ لباس استفاده می کردند تا وضعیت مالی افراد را متمایز کنند. لباس ها همچنین برای تمایز میان ثروتمندان و فقرا بودند. در حالی که مردان ثروتمند تونیک های دوخته شده در پهلوها را می پوشیدند، فقرا تونیک های خود را از لبه تا کمر باز می پوشیدند.

پس از حمله نورمن ها (the Norman)، تغییر جزئی در مد انگلستان ایجاد شد و لباس‌ها نسبت به قبل زیباتر شدند. با این حال، در قرن چهاردهم، مردان و زنان شروع به پوشیدن سبک های مختلف لباس در برابر تونیک های بزرگ کردند. مردان شلوارهای تنگ کتان یا پشم را زیر تونیک های کوتاه می پوشیدند. از سوی دیگر، زنان لباس مجلسی با آستین و دامن بلند می پوشیدند. پس از مدتی، این تونیک ها با ژاکت های کوتاه یا دوتایی های روکش شده، جایگزین شدند.

1350 تا اوایل 1800

تاریخچه مد از سال 1350 تا 1520 به دلیل علاقه زیاد به مد در تاریخ طراحی مد بسیار قابل توجه است. بسیاری از مردم برای عضویت در طبقه اجتماعی بالاتر، پول زیادی برای لباس خرج می کردند. سبک های لباس در این دوره فقط نشان دهنده جایگاه اجتماعی فرد بود. در طول این دوره‌ها، هیچ تغییر قابل توجهی در مد و سبک لباس افراد رخ نداد.

ظاهر سنتی، لباس مجلسی زنانه و شلوار و ژاکت برای مردان بود. این یک کد لباس ثابت برای مردان و زنان در این دوره بود. با این حال، بین سال های 1770 تا 1789، ماری آنتوانت، ملکه فرانسه، مد را برای این دوره دیکته کرد. خیاط او نفوذ زیادی داشت و دیگران نیز مجبور بودند از آن پیروی کنند. با این حال، انقلاب فرانسه یک رویداد تاریخی است که بر برخی تحولات در تاریخ طراحی مد نیز تأثیر گذاشت.

از سال 1760 تا 1840، صنعت و تولیدات نساجی، در بریتانیا شکوفا شد. قبل از این، همه ی لباس ها، دست ساز بود. اما در نهایت ماشین آلات، تولید و دوخت لباس را به عهده گرفتند.

اواخر دهه 1800 تا اوایل دهه 1900

قبل از این زمان، مردم نگران طراحی مد نبودند. مردم برای شناسایی افراد از لباس استفاده می کردند. برای مثال، می‌توانید از روی لباس‌هایشان تشخیص دهید که چه کسی ثروتمند یا فقیر است. تا سال 1826؛ زمانی که مد شروع به تغییر کرد و پوشیدن لباس فراتر از شناسایی فرد، با هدف تشخیص توان مالی او بود. اکثر مردم بر این باورند که چارلز فردریک (Charles Fredrick) اولین طراح مد در جهان است. او سنت خانه های مد را شروع کرد و به مشتریانش گفت که چه نوع لباسی به آنها می آید.

بعدها، چندین خانه طراحی مد شروع به استخدام افراد برای ارائه ی خدمات به هنرمندان، با هدف ایجاد طرح های جدید لباس کردند. مشتریان از بین الگوی ارائه شده به آنها انتخاب می کردند و سفارش می دادند.

از اواسط قرن نوزدهم، پاریس به پایتخت مد جهان تبدیل شد. هرچه طراحان مد در پاریس پوشیدند، جهان کپی می کرد و تبدیل به یک ترند می شد. زنان به دلیل کت و شلوارهای زیاد با کرست های محکم توری زیر لباس هایشان نمی توانستند خودشان را بپوشند.

در سال 1910، تغییر قابل توجهی در لباس زنانه ایجاد شد. پل پوآرو (Paul Poirot)، طراح مشهور در این زمان، اولین لباسی را طراحی کرد که یک زن می توانست به تنهایی و بدون کمک کسی، بپوشد. این لباس‌ها شامل کت، کرست و شلوار نمی‌شد. Jeanne Paquin، Jacques Doucet و Mariano Fortuny طراحان برتر در این زمان بودند. پس از جنگ جهانی اول، سبک‌های لباس پوشیدن پیچیده به حالت تعلیق درآمد و لباس‌های کاربردی تر به کار گرفته شدند.

1920 – 1930

دوران 1920، معمولاً به عنوان دوران طلایی مد فرانسه در نظر گرفته می شود. در این زمان، آمریکا شروع به مرفه شدن کرد و مشتریان دیگری به غیر از خانواده سلطنتی و اشراف ظاهر شدند. با این حال، با توجه به اینکه مردم به دنبال ظاهری اسپرت هستند، لباس پوشیدن مفصل رها شد. سیلوئت (Silhouette) به جای کرست به کار گرفته شد و در سال 1925 به یک هنجار تبدیل شد. با توجه به محبوبیت سبک های فلپر با کمر صفر در این دوره، خط کمر کمتری وجود داشت. لباس مردان نیز در این دوره تغییر کرد. آنها ژاکت‌ بلند همراه با اسنیکر می‌پوشیدند. کوکو شانل (Coco Chanel)، جین لاوی (Jeanne Lavie) و ژان پاتو (Jean Patou) از برترین طراحان این دوره بودند.

از 1930، در تاریخ طراحی مد، دامن‌ها و لباس‌های شب تا مچ پا ظاهر شد. همچنین در این زمان زنان نیز شروع به پوشیدن شلوار کردند. السا شیاپارلی (Elsa Schiaparelli)، مادلین ویونیت (Madeleine Vioneet) و مین روسو بوچر (Main Rousseau Bocher)، از طراحان مد محبوب در این دوره بودند. در سال 1940، با تولید انبوه لباس های آماده، طراحی مد به طور قابل توجهی تغییر کرد. طراحی مد پس از جنگ جهانی از پاریس به لندن و سپس به نیویورک نقل مکان کرد. کریستین دیور (Christian Dior)، پیر بالمن (Pierre Balmain)، و ژاک فتح (Jacques Fath) تأثیرات غالب مد بودند.

اواسط دهه 1900

از سال 1950 تا 1990 درآمد قابل تصرف بالا و اقتصاد پررونق وجود داشت و جوانان شروع به سرمایه گذاری در مد کردند. در سال 1950، با معرفی لباس های دوخت ایتالیایی، تغییر قابل توجهی در استایل مردانه ایجاد شد. طراحان این طرح را با کت و شلوارها، کراوات های باریک، شلوارهای مخروطی و کفش های نوک تیز معرفی کردند. با این حال، در سال 1960، برندهای پوشاک آماده به بازیگران مهمی در صنعت مد تبدیل شدند. لباس‌های یونیسکس و دامن‌های کوتاه در این دوره بسیار محبوب بودند. همچنین، ژاکت های نظامی رنگ روشن با شلوارهای تنگ و پیراهن های طرح دار مورد علاقه مردان بود.

در سال 1970، لباس های هیپی با دامن های ماکسی و شلوارهای گشاد، ترجیحات مد برای بسیاری از مردم بود.

سپس، در سال 1980، شلوار جین در هر کمد لباسی عادی شد. زنان برای کار کت و شلوارهای دوخته شده با شانه های بالشتک دار می پوشیدند. افراد مشهوری مانند مایکل جانسون (Michael Johnson)، مدونا (Madonna)، بوی جورج (Boy George) و پرنسس دایانا (Princess Diana) تأثیر زیادی بر روی روند مد این دوره داشتند.

سرانجام، در دهه 1990، تغییر قابل توجهی در مد رخ داد که باعث ایجاد یک سبک مد ساده تر شد. طراحی مد محبوبیت بیشتری پیدا کرد و جهانی شدن نیز به تأثیرات بین المللی بر مد منجر شد. تصاویر زیادی در سراسر اینترنت و تلویزیون وجود داشت که منجر به پذیرش تأثیرات جهانی شد. مواد مصنوعی مانند اسپندکس، ویسکوز و لیکرا به پارچه‌های محبوبی برای طراحی مد برتر تبدیل شدند. همچنین برندهای لوکسی مانند گوچی، پرادا و نایک بسیار محبوب شدند.

دهه 2000 تا کنون

در آغاز قرن بیستم، توسعه طراحی مد جدید برای اولین بار در پاریس رخ داد. پس از آن، به بقیه جهان گسترش یافت. طرح های منحصر به فرد مد ابتدا در پاریس متولد می شوند، سپس به سایر نقاط جهان راه پیدا می کنند. با این حال، در اواسط قرن بیستم، طراحان مد لباس های مد را به تولید انبوه رساندند. در پایان قرن بیستم، آگاهی از طراحی مد در میان مردم به سرعت افزایش یافت. مردم اکنون لباس های خود را بر اساس سبک و راحتی خود انتخاب می کنند و نه بر اساس روندهای رایج.

در این قرن، اقتصاد و راحتی عناصر مهمی هستند که مد را پیش می برند. در حال حاضر، برندها بیش از طراحان برجسته هستند و حضور پررنگی در کشورهای بزرگ جهان دارند. با این حال، این برندها با برخی از طراحان همکاری می کنند تا اهمیت بیشتری پیدا کنند. کشورهای مهم در زمینه ی مد آمریکا، بریتانیا، فرانسه، ژاپن و ایتالیا هستند. با این حال، کشورهای دیگر به دنبال ایده های طراحی مد و الهام گرفتن از این کشورها هستند. اگرچه کشورهای آسیایی، آمریکای لاتین، آفریقا و خاورمیانه هم در حال افزایش طرح های خود در صنعت مد هستند.

پیشرفت های مد مدرن

در این قرن تخصص های مختلف طراحی مد در حال ظهور هستند. طیف گسترده ای از گزینه ها برای طراحان مد برای انتخاب و طراحی وجود دارد. این گزینه ها شامل لباس زنانه، لباس زیر زنانه، لباس شنا، لباس بچه گانه، لباس مردانه، لباس عروس، کفش، کیف دستی و غیره است. در سال های قبل، طراحان مد بیشتر خوداشتغالی بودند، اما اکنون می توانند فرصت های شغلی متفاوتی پیدا کنند. تکامل طراحی مد همچنین گزینه های شغلی مرتبط دیگری مانند روزنامه نگاران مد، مشاوران مد، عکاسان مد و غیره را به وجود آورد.

یکی دیگر از تغییرات قابل توجه در تاریخ طراحی مد، استفاده از کامپیوتر و فناوری است. چندین بسته نرم افزاری برای کمک به طراحان در طراحی مد طراحی شده. این بسته های نرم افزاری به تولید پوشاک کمک می کنند. در نتیجه، طراحی مد به طور قابل توجهی تکامل یافته است و طراحان مد در کشورهای خود و در سطح بین المللی شناخته شده هستند. نمایش های مد و مشارکت نیز اخیراً به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. طراحی مد دیگر صرفاً ساختن لباسی برای پوشاندن بدن ما نیست، بلکه به یک دنیا تبدیل شده است. این شامل مد، طراحی، تجارت، خلاقیت و فناوری است.

نتیجه

طراحی مد، توسعه ی قصد و هدفی است که در پس ایجاد لباس، کفش و لوازم جانبی وجود دارد. طراحی مد در طول سال‌ها به طرز چشمگیری تکامل یافته است و مد فراتر از پوشاندن برهنگی یا ساختار اجتماعی فرد بوده است. این فقط از یک هویت اجتماعی یا فرهنگی به بازتاب فردیت یک فرد تبدیل شده است. در اینجا تاریخچه مفصلی از طراحی مد آورده شد که در طول سالها تکامل یافت.

نویسنده

Mahtab Etemadi

شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.