بررسی استایل‌های خیابانی در شهرهای ایران (تهران،تبریز،رشت…)

منتشر شده در تاریخ ۱۶ مهر، ۱۴۰۴

استایل های خیابانی در شهرهای ایران که چند موردش و در ادامه بررسی میکنیم ترکیبی از مد جهانی،فرهنگ محلی و شرایط اجتماعی/اقتصادی است:

تهران

* تنوع و سرعت تغییر: پایتخت به دلیل جمعیت جوان و حضور رسانه‌ها/برندها بیشترین تنوع را دارد. از استایل‌های هیپ‌هاپی و اسکیتری تا مینیمال و شیکِ اینستاگرامی دیده می‌شود.

خیابان ولیعصر، انقلاب، کریمخان و محدوده‌ی مراکز خرید مدرن مثل پالادیوم یا ایران‌مال کانون نمایش استایل‌ها هستند.

* حضور تأثیر غربی و آسیای شرقی (به‌ویژه K-pop و فرهنگ کره‌ای) محسوس است.

🔹 شیراز

 • روحیه‌ی شاعرانه و هنری در استایل‌ها دیده میشه.

 • استفاده از رنگ‌های ملایم و گرم (زرشکی، سبز یشمی، بژ).

 • مانتو یا روپوش‌های طرح‌دار با گلدوزی یا پارچه‌های الهام‌گرفته از طرح‌های کاشی‌کاری.

 • اکسسوری: کیف‌های دست‌دوز یا پارچه‌ای، روسری‌های چاپ هنری

⸻

🔹 تبریز

 • پوشش خیابانی تمیز و شیک، نزدیک به استایل ترکی مدرن.رنگ‌ها در مقایسه با تهران یا شیراز، کمی سنگین‌تر و رسمی‌تر انتخاب می‌شوند.

* در اطراف مراکز خرید مثل لاله‌پارک یا بازار تبریز، ترکیب “مد مدرن و سنتی” را زیاد می‌بینیم.

 • کت‌های چرمی، شلوارهای فیت یا نیمه‌اسلیم، مانتوهای کوتاه و ساده.

 • رنگ‌های غالب: مشکی، سورمه‌ای، زرشکی.

 • کفش‌های چرمی یا کتانی برند‌دار، اغلب استایل‌ها خیلی مینیمال و کلاسیک هستند.

⸻

🔹رشت

* روحیه‌ی کافه‌نشینی و هنری: رشت به خاطر فضای روشنفکری و کافه‌های فراوان، استایل خیابانی‌اش نزدیک به آرتیستی و آلترناتیو است.

* بوهمین و وینتیج: ترکیب لباس‌های وینتیج، مانتوهای آزاد، شال‌های طرح‌دار و اکسسوری‌های هنری (گردنبندهای دست‌ساز، کیف‌های پارچه‌ای) در خیابان‌های مرکزی و اطراف سبزه‌میدان خیلی به چشم می‌آید.

* الهام از طبیعت شمال: رنگ‌های سبز، قهوه‌ای و خاکی بیشتر از شهرهای دیگر دیده می‌شوند، مخصوصاً در کتانی‌ها یا بارانی‌ها.

* فضای دانشجویی: حضور دانشگاه گیلان باعث شده استایل دانشجویی پررنگ باشد؛ راحت، خلاقانه، گاهی دست‌ساز یا دی‌وای‌وای (DIY).

* نزدیکی به مد اروپایی: چون شمال همیشه در ارتباط با گردشگرها بوده، تأثیر اروپایی – به‌ویژه در کت‌وشلوارهای غیررسمی، بارانی و بوت – زیاد دیده می‌شود.

* در مقایسه با تبریز (مرتب و برندمحور) یا شیراز (رنگین و شاعرانه)، رشت بیشتر تجربه‌گرایانه و آزاد است.

🔹اصفهان

* کلاسیک و ساختارمند: اصفهان شهریه با ریشه‌ی تاریخی و فرهنگی قوی. استایل خیابونی اینجا معمولاً مرتب‌تر و کلاسیک‌تره.

* رنگ‌ها: تمایل به رنگ‌های سنگین (سرمه‌ای، مشکی، طوسی) بیشتر از شهرهایی مثل رشت یا شیراز دیده میشه.

* محافظه‌کارانه‌تر: به‌خاطر بافت سنتی، پوشش در خیابون‌های اصلی معمولاً رسمی‌تره. ولی در جمع‌های دانشجویی (به‌خصوص اطراف دانشگاه اصفهان) استایل‌های مدرن‌تر و هیپستری پیدا میشه.

* اکسسوری: کتونی‌های برند و کیف‌های چرمی دستی خیلی رایجه.

🔹هرمز

* جزیره‌ی رنگ‌ها: هرمز به خاطر خاک‌های رنگین و فضای هنری که به‌خصوص در سال‌های اخیر شکل گرفته، محل ظهور استایل‌های خیلی آزاد و هنریه

* بوهمین و هنری: لباس‌های گشاد، پارچه‌های محلی، شال‌های دست‌ساز و رنگ‌های تند (قرمز خاک هرمز، نارنجی، فیروزه‌ای) غالب‌اند.

* جامعه‌ی هنری: چون هرمز محل برگزاری جشنواره‌های هنری و موسیقی خیابانیه، استایل‌های آلترناتیو، دست‌ساز و گاهی اوقات شبیه فستیوال‌های جهانی دیده میشه.

🔹قشم

* ترکیب سنت و مدرن: قشم با جامعه‌ی بومی و تجاری خودش یه استایل خاص داره. از یک طرف لباس‌های محلی (نقاب، شلوار بندری، روسری‌های گلدار) و از طرف دیگه جوان‌هایی که به مد روز گرایش دارن.

* رنگ و طرح‌های محلی: پارچه‌های بومی قشم (رنگ‌های طلایی، قرمز و طرح‌های سنتی) توی استایل خیابونی هم راه پیدا کرده.

* بازار و اقتصاد: چون قشم مرکز خرید و تجارت هم هست، برندها و فست‌فشن وارداتی راحت‌تر پیدا میشن، پس بخشی از استایل خیابونی اینجا به شدت برندمحوره.

* استایل ساحلی: راحتی و سبکی (صندل، شلوارهای آزاد، تی‌شرت) در قشم به خاطر اقلیم گرم و ساحلی بودن خیلی رایجه.

📌به طور کلی:

 • تهران و تبریز → مدرن و مینیمال.

 • شیراز و اصفهان → هنری و فرهنگی.

 • رشت → بارانی و طبیعتی.

 • هرمز و قشم → رنگی، آزاد، بومی و اگزوتیک.

نویسنده

معصومه حسنی اصل

شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.